Spotlight: Case Knives Trapper

De Case Knives Trapper is een van de meest iconische zakmessen uit de stal van Case Knives. Waar komt dit model in al zijn variaties vandaan? En waar komt Case Knives vandaan? Wij zetten de Case Knives Trapper in de spotlight!

Geschiedenis van Case Knives

De geschiedenis van W.R. Case & Sons gaat terug naar het jaar 1889. Toen de vier gebroeders Case messen maakten en verkochten langs een druk karrenspoor in de staat New York. Uniek aan hun messen was de uitstekende hittebehandeling van het staal. Case-messen bleven hierdoor beter scherp dan de concurrentie wat hun populariteit snel ten goede kwam.

Sinds die begindagen groeide Case steeds verder door als bedrijf. De messen kwam je tegen in broekzakken van boeren en op bureaus van presidenten. Tijdens vele historische gebeurtenissen werden Case-messen gebruikt. Van wereldoorlogen tot de Apollo-missies naar de maan. Je kunt dus zeggen dat Case niet alleen bekend is over de hele wereld, maar zelfs daarbuiten!

Case-messen gaan vaak van opa op vader op zoon. Voor veel mensen hun eerste kennismaking met een zakmes. Een echt stuk gereedschap waarmee je de wereld aan kunt, geen simpele gimmick.

Het Case XX-merkteken

Wie naar het logo van Case Knives kijkt ziet al snel de XX-markering. Die komt van de nieuwe hardingsmethoden die Case in zijn beginjaren voor staal ontwikkelde. Na het harden moeten de lemmeten getemperd worden. Case doet dit twee keer en voor iedere tempercyclus werd vroeger een X in het lemmet gestempeld. Dit om aan te geven dat het lemmet deze stap doorlopen had. Het duurde niet snel voor men merkte dat de messen met de kenmerkende twee X-tekens superieur waren aan andere messen. Hierdoor werd het XX-teken een kwaliteitskenmerk. Een teken dat nog altijd door miljoenen Case-messen wereldwijd gedragen wordt.

Het Case Trapper-model

De term ‘trapper’ komt van de jager die met vallen zijn wild vangt. In Europa tegenwoordig niet meer zo actueel, maar in de Verenigde Staten wordt dit in sommige staten nog altijd gedaan. Deels voor bont en vlees, deels voor het beheersen van de wildstand. Bij dit werk heb je een goed zakmes nodig: de Trapper.

Naar alle waarschijnlijkheid komt dit model in de Verenigde Staten door geëmigreerde messenmakers uit Sheffield, Engeland en Solingen, Duitsland die hun eigen patronen meenamen naar Amerika. Case was een van de eersten die dit model produceerden begin 20e eeuw. Sinds de Tweede Wereldoorlog werd dit model pas echt populair, en had bijna iedereen in de Verenigde Staten wel een Case Trapper op zak.

De kenmerkende lemmeten

Het Trapper-zakmes heeft twee lemmeten: een clippoint en een speypoint. De spitse punt van de clippoint is handig voor het maken van incisies en ander precisiewerk. Oorspronkelijk is de speypoint bedacht voor boeren en cowboys die met dit mes stieren castreerden. Tegenwoordig zien mensen de waarde van een speypoint in het ontweien van klein wild, of waarschijnlijker: het snijden en schillen van groenten en fruit.

De twee lemmeten van een Trapper zitten altijd schouder aan schouder naast elkaar. Beiden aan dezelfde kant van de greep. Hierdoor kan die greep net iets meer ergonomisch worden vormgegeven dan bij bijvoorbeeld een Stockman. Typisch voor een Trapper is dat het uiteinde van de greep, het deel waar je ringvinger en pink omheen sluiten, wat dikker is. Hierdoor heb je een prettig houvast.

Waarom is de Trapper zo populair?

Van alle traditionele zakmessen is de Trapper door de jaren heen altijd een van de meest populaire geweest. Natuurlijk ligt hij super in de hand, maar het zijn vooral de verschillende variaties die hem populair maken. Zo zijn er trappers in verschillende maten, maar ook trappers met maar één lemmet. En dan hebben we het over de verschillende handgrepen nog niet gehad.

Case Knives en haar talloze greepsoorten

Kenmerkend aan de messen van Case zijn de handgrepen. Tientallen verschillende soorten greepmateriaal worden gebruikt. Van verschillende houtsoorten tot speciale synthetische materialen. Maar vooral de hangrepen in Jigged Bone zijn erg herkenbaar. Jigged Bone is koeienbot dat door Case voorzien wordt van een speciale textuur en een kleurtje. Door de texturen en kleuren af te wisselen ontstaat een haast oneindig aantal verschillende combinaties.

Hierdoor zijn Case-messen zo verzamelbaar. Met alleen de talloze Case Trappers in de verschillende greepmaterialen kun je al een vitrine vullen.

Verzamelaars van Case-messen

Case-verzamelaars zijn serieus bezig met hun hobby. Er is een Collector’s Club met bijeenkomsten van verzamelaars. En er zijn letterlijk boeken volgeschreven over de messen en het bedrijf erachter. Geniale zet van Case is de introductie van de jaarlijkse ‘tang stamps’ in 1970. Iedere tien jaar komt Case met een nieuwe stempel voor het lemmet. Die stempel zet tien stipjes rond het Case-logo voor dat decennium. In het eerste jaar staan er tien stipjes. Het volgende jaar wordt één stipje uit de stempel gehaald. Negen stipjes dus. Het jaar erop gaat er weer een stipje af, net zolang tot het decennium om is, en het tijd is voor de nieuwe stempel. Het is zo heel eenvoudig om van ieder mes te zeggen in welk jaar het gemaakt is. Hierdoor zijn er ook verzamelaars die jaarlijks dezelfde Case Trapper kopen, in hetzelfde greepmateriaal, maar dan met de nieuwste versie van de ‘tang stamp’. Case bedient zo de hardcore verzamelaars op hun wenken.

Mensen maken de messen

In een wereld waarin steeds meer producten machinaal gemaakt worden vergeten we bijna dat er ook nog echt handwerk bestaat. Hoewel losse onderdelen voor Case-messen wel uit grote rollen materiaal gestanst worden, gebeurt de assemblage en afwerking volledig door vakmensen. Grove onderdelen worden door vaardige mensenhanden op schuur- en polijstmachines tot zakmessen gevormd.

Het ziet er in de video’s kinderlijk eenvoudig uit: ze halen zo’n mes langs een schuurband en een polijstmachine en klaar. Maar schijn bedriegt: dit vergt jaren oefening. Niet iets wat je na een paar weken oefenen al kunt. Case is daarom terecht trots op haar medewerkers. Zonder die mensen geen Case Trapper-messen.